Volgend jaar organiseert RM Auctions de veiling Sporting Classics of Monaco. Tot 1 mei is er dus nog wat tijd om zuurverdiende spaarcenten opzij te leggen. De verwachtte prijs voor deze Ferrari 400 Superamerica Cabriolet Pininfarina ligt namelijk tussen de € 1.900.000,- en € 2.400.000,-. De hier getoonde Superamerica was de showauto die getoond werd op de Salon van Genève en New York in 1962. Het is een van de zes door Pininfarina gebouwde SWB”s, het laatste exemplaar om precies te zijn. Dit is ook de enige met afgedekte koplampen, enkele bijzondere extra”s (RM Auctions vergeet even te vermelden welke extra”s dat zijn) en een hardtop die af-fabriek geleverd werd. De auto heeft wat mij betreft -naast de hoge prijs uiteraard- een casino con postepay groot nadeel: het is een Pebble Beach winnaar. Dat houdt in dat allerlei enge mannen met witte handschoenen de auto onzedelijk betast hebben en gekeken hebben of wel exact de juiste moertjes gebruikt zijn om de uitlaat vast te zetten op punten waar je het toch niet ziet. Een dode auto dus. Eén die je niet pakt om op zondagmiddag een lekker eind mee te gaan toeren. Jammer… Maar de foto”s zijn wel prachtig…
Foto”s: Ron Kimball/Kimball Stock
Ik wordt enthousiaster van b.v de staat van de ex prins Bernard 212 inter, ongerestaureerd met gebruikssporen, hier en daar doorgepoetst.
Die auto heeft een aura ,
De Ferrari 400 van hier boven lijkt wel wat nepperig…zo perfect..lijkt wel een replica…..
Iemand uit de Citroen wereld schreef ooit: bij veel auto’s die men restaureert haalt men de “Sex” er uit
Nummer 8 (en evt. 9) graag. 😀
Welke foto wil je in groter formaat hebben?
Zo’n meer dan perfecte auto is prachtig, maar ik zou er ook niets meer mee durven. Stel je voor, dan is hij niet meer perfect, en dat was hij nog wel geweest als je hem niet gebruikt had! Wat een zielenpijn moet dat veroorzaken. 😛
Aan de andere kant wil je weer liever niet een auto kopen die niet helemaal aan je eisen voldoet, die niet perfect is. Dus je krijgt een dilemma: Je wil een perfecte auto, maar dan durf je er niets meer mee, dus wil je eigenlijk liever een niet perfecte auto… Het is dat dit soort perfectie vast niet binnen mijn bereik komt, maar ik zou er flink mijn hoofd over breken.
Maar de foto’s zijn een lust om naar te kijken. Zijn ze er niet in groter formaat..?
Ik knap af op minder perfect restauraties, nu ik kan er gerust tegen dat er kleine “fouten” in een auto zitten na restauratie, maar slecht lakwerk? Nee dank u.
Ik vind zo’n “museumstuk” dus wel mooi, de gebruikssporen zet ik er zelf wel op. 8)
@Klassiekerrally .. en dat dit geen auto is maar een clinisch-dode (bewegende deeltjes die niet bewegen) verzameling van materialen ben ik natuurlijk roerend met je eens ..
de devotilatie ontbreekt van alle kanten .. zouden ze in Belgie zeggen ..
@Klassieker .. welnee man .. da,s een vooringenomen standpunt ..
als zo,n ding aan gort gereden wordt vindt je het ook zonde ..
en als ie zou rijden .. wat dan ??
zou je em dan ooit tegenkomen ??
en dan kom je em tegen .. wat dan ??
ga je dan (als het lukt) een foto maken ??
en dan heb je een foto .. wat dan ??
vergeet de vragen + vraagtekens .. ik ga ze nu voor je beantwoorden .. vriendendienst ..
nu heb je veel mooiere foto,s van een auto die je zelf toch nooit zou fotograferen ..
en jij en ik worden net zo blij van een ouwe Matra Simca of Austin Allegro ..
nix “jammer”aan .. en nogmaals mijn respect voor de restaurateurs die waarschijnlijk meer van de Ferrari historie afweten dan eenieder die momenteel in de Ferrari fabriek werkt ..
Mee eens lincoln, zulke restauraties zijn echt extreem hoogstaande stukjes vakwerk. Maar als auto vind ik ‘t er niet op vooruit gaan… Het wordt te veel museumstuk zo. Te waardevol en perfect om te gebruiken. En dat vind ik jammer.
typisch een amerikaanse way better then perfect restauratie ..
als die lui een ongelimiteerd budget krijgen dan gaan ze ook echt voor echt ..
en komt het te gebruiken leder van het zelfde grasveld als waar toen de koeien hebben staan grazen .. en gaan ze tot het gaatje om elke metaal-legering en schroefdraad-maat exact te kopieeren ..
het zou in een operatie ruimte niet misstaan .. misschien niet eens opvallen ..
daarom heb ik bij dit soort restauraties net zoveel respect voor de restaurateurs als voor de oorspronkelijke bouwers ..
ongekende klasse ..
Ik denk dat je niet ontspannen rijdt. Steentjes, vliegjes, vogelpoep, sap van bomen. Allemaal vijanden die het resultaat van de peperdure restauratie in gevaar brengen…
Doe mij maar een iets minder perfecte restauratie. Goed is goed genoeg. De techniek mag wel perfect zijn. Plekjes gaan we gewoon bijstippen met Hammerite, lekker! 🙂
Soms is zo’n ding toch nog mooi om te zien? Een Ferrari in optima forma…
Het vakmanschap dat erin kruipt, verdient wat mij betreft ook veel respect.
Dilemma: ik hou van sleutelen maar ik hou ook van afgeragde racers! 😛 Is een museumstuk van tijd tot tijd niet eens fijn?
Btw lijkt me eigenlijk heerlijk om hem gewoon kraaknet uit de garage te halen en eens goed te gebruiken, daarna hier parkeren in de straat.
Dan biertje nemen en lachen om de verbaasde mensen!
Mooiere open Ferrari: N.A.R.T. Spider?
Of die miniatuur 250 GTO waarvan ik toen ik klein was het dak afgezaagd heb. 😛 Hold your horses, ik had het dakje nog gespaard… 😉
Ik vind dit zeker niet de mooiste Ferrari, maar de foto’s zijn wel fraai. Hoewel ze hevig bewerkt zijn, dat wel. Ik verwacht wel dat de lak in het echt ook zo fraai is. Nat geschuurd en daarna gepolijst.
Een jachtgeweer om poepende vogels op gepaste afstand te houden is wel aan te bevelen…
Hmmz, dit ding ziet er klinisch gelikt uit. Net uit de fabriek? De ziel is ver te zoeken, het interieur is er precies gisteren pas ingestoken. Er bestaan trouwens mooiere open Ferraris. Zoek maar eens op 250 Nembo Spyder. 😉