Op 21 en 22 januari 2010 veilt RM Auctions naast veel Britse iconen ook een aantal Amerikaanse concept cars. De AC’s, Aston Martins, Jaguars en overige europeanen komen al genoeg aan bod. Tijd voor ‘Detroit Steel’ dus.

Mercury XM-800 Dream Car (1954)
Mercury XM-800 Dream Car (1954)

Mercury XM-800 Dream Car (1954)
De XM-800 werd op de Detroit Auto Show in 1954 gepresenteerd. De Mercury pre-production studio introduceerde hiermee een tweede modellenlijn die zou kunnen concurreren met Buick, Pontiac en Oldsmobile. Ondanks dat de auto nooit het productiestadium haalde, werd het een van de meest populaire concept cars aller tijden. De vormgeving was dramatisch en -voor die tijd- futuristisch en de auto is volledig gerestaureerd.

Cadillac Maharani (1956)
Cadillac Maharani (1956)

Cadillac Maharani (1956)
Cadillac produceerde deze speciale uitvoering in eigen beheer. Het was een van vier dream cars die in 1956 tijdens de Motorama getoond werden. De auto werd in verband met zijn eigenaardige interieuraanpassing liefdevol de ‘Kitchen Sink Cadillac’ gedoopt. In de auto bevindt zich namelijk een spoelbak met stromend water, een koelkast, grillplaat, uitklaptafeltje en opbergruimte voor bestek en servies. De auto is in 1990 gerestaureerd.

Cadillac Eldorado Convertible 'Raindrop' (1958)
Cadillac Eldorado Convertible 'Raindrop' (1958)

Cadillac Eldorado Convertible ‘Raindrop’ Motorama Dream Car (1958)
Nog een voorbeeld van Cadillac’s fantastische reeks dream cars is de Cadillac Eldorado Convertible ‘Raindrop’ Motorama Dream Car. Maar liefst vijf Eldorado Convertibles werden van de productielijn geplukt en aangepast onder leiding van de vooruitstrevende Harley Earl. De auto kreeg z’n naam vanwege het speciale dak, dat wanneer een regendruppel de elektronische sensor raakte automatisch dicht ging. De driedelige kofferklep ging dan omhoog, waarna het dak netjes sloot. De auto heeft speciale kuipstoelen (al denken Amerikanen anders over kuipstoelen dan wij), een gewijzigde middenconsole en nog enkele andere aanpassingen.

1956 Chrysler Plainsman Concept Car
1956 Chrysler Plainsman Concept Car

Chrysler Plainsman Concept Car (1956)
De experimentele Chrysler Plainsman Concept Car werd door Virgil Exner ontworpen en door Ghia gebouwd. In 1956 werd de auto op de Chicago Auto Show onthuld, na een flinke reis rond de wereld. Van de ‘geboorte’ in Italië naar de Verenigde Staten, naar Cuba waar de auto gebruikt werd voor een spectaculaire ontsnapping en daarna met z’n eigenaar naar Australië. Uiteindelijk kwam de auto weer terug in Noord-Amerika. De auto is zoals deze werd aangetroffen: origineel en ongerestaureerd.

Astra Coupe (1955)
Astra Coupe (1955)

Astra Coupe (1955)
Wellicht de meest opvallende auto op deze pagina, maar het is dan ook geen concept car. Jay Everett bouwde deze auto niet op basis van een bestaand model, maar op basis van een door Paul Koonz gebouwd buizenframe. Voor de voortstuwing zorgde een Oldsmobile Rocket 88 V8 motor, die via een Lincoln automatische versnellingsbak en een starre Ford achteras uit 1937 de achterwielen aandrijft.

Bovenstaande auto’s worden samen met ongeveer 100 andere klassieke automobielen geveild op 22 januari 2010 tijdens de ‘Automobiles of Arizona’, dat door RM Auctions georganiseerd is.

Meer informatie: RM Auctions

14 reacties

  1. De onafhankelijke Jag achterwielophanging die Klassiekerally bedoelt IS de al wat oudere…..
    Zat in de E-type, MkX, S-type, 420G, 420, XJ6 en XJ12, XJS …. vanaf begin zestiger jaren dus tot aan mid negentiger jaren.
    Is inderdaad zoals KR zegt: een subframe met differentieel, aandrijfassen, vier schokdempers, remschijven tegen diff aan. Een paar bouten los en de hele handel valt zo onder je auto uit als een pakket.

    @Hocks
    Inderdaad! Ik heb een fraaie mid vijftiger foto van een marktplein wat als parkeerplaats gebruikt werd. Erg veel Amerikanen.

    Amerikaanse auto’s eind vijftiger begin zestiger jaren, prachtig. Alles kon en werd ook gedaan, kom daar nu maar eens om.
    Die blauwe Coupe uit 1955 ziet er super modern uit voor die tijd.

  2. Ik kan heel lang naar deze foto’s kijken. 😛 Spijtig dat de wagens kwalitatief zo underscored zijn…

  3. @ Klassiekerrally:

    Licht eraan welke jaguar achterophanging je bedoeld? Ik bedoel de al wat oudere. Die zijn voor zover ik weet gebruikt. Niet het nieuwe spul met subframes. Mar kan het mis hebben natuurlijk. Heb je geen voorbeeld????

  4. Ik vind het altijd heel bijzonder als je ziet hoeveel amerikanen er in Nederland reden in de jaren 50, soms lijkt het of ze naast kevers in die tijd de meerderheid waren.

  5. Ik moet toegeven dat de verscheidenheid aan auto’s vroeger in de USA echt groot was. Maar ook bij deze concepten kan ik er gewoon niet omheen dat ik er maar weinig aan vind, ze kunnen me niet boeien. Ik probeer er nog steeds achter te komen wat ik nu tegen Amerikaanse auto’s heb.. 8)

  6. Grootste voordeel van de Jaguar achterwielophanging lijkt me dat het in een eigen subframe hangt: differentieel, onafhankelijke wielophanging met vier schokdempers, aandrijfassen en bovenste draagarmen in één compact pakket. Remschijven lekker inboard zodat de differentieel olie bij heftig gebruik mooi warm wordt 😉

  7. @ lincoln:

    Tegenwoordig niet meer: 9″ Ford is het tegenwoordig weer. Jaguar axles werden gebruikt omdat ze makkelijker bij de oliegaten konden, zodat het sneller ververst kon worden. het zag er alleen te modern uit. Zodoende dat er een aantal fabrikanten nu Ford achterassen produceren met quickchange eraan. Inmiddels gebruiken ze die nu allemaal….

  8. @Kevski .. duidelijk verhaal ..
    eind van de dag weten dat soort hard-core hobbyisten wel wat het beste is ..
    hot-rods sinds de jaren 80 gaan prat op hun Jaguar diff,s and axes ..
    zal de zelfde reden hebben ..

  9. @ Lincoln & Klassiekerrally:

    Die 30 ford achteras is gebruikt omdat het weinig uitmaakt of je nu iets uit de jaren 30 pakt of iets van veel later. de achterassen zijn nagenoeg gelijk. Het gaat meer om de breedte van het ding. En om de kracht die het kan verdragen. Achterassen uit de jaren 30 van Ford zijn het sterkte, omdat alles overgeengineered was. Kijk anders maar eens in de hotrod scne. Alles maakt gebruik van Ford achterassen, ongeacht welke motor eraan vast geoppeld zit.
    De rocket was voor die tijd het beste blok wat er was, dus daarvan is de keuze logisch.
    De Lincoln versnellingsbak is gekozen omdat die de langste versnellingsbakverhoudingen heeft van allemaal, waardoor de auto ook een hoge topsnelheid kreeg.
    Overigens zou ik die Astra Coupe best willen “hebben”. Kopen wordt een ander verhaal 😉

  10. Waar zijn de Amerikaanse designers gebleven; de mannen die de Italianen inspireerden, Pininfarina’s “transatlantische lijn” is een direct afgeleide van dit soort wagens.
    Amerikanen kunnen best vormgeven, de ’60 Olds 98, de Impala’s, de Riviera van Buick, de oer-Mustang, het hoeft niet allemaal muscle te zijn, maar mooie knopjes en vooral veel glim en courtesy lights !

  11. @ lincoln: Geen idee waarom juist die componenten gekozen zijn. Waarschijnlijk had ‘ie ze ergens liggen of zo? 🙂

    Zelf zou ik deze auto’s ook nooit hoeven bezitten, maar ik vind ‘t wel een mooie afwisseling tussen alle ‘gewone’ klassiekers. En de ideeën uit de jaren ’50 zijn best leuk. Alles kon, alles mocht.

  12. en waarom zou iemand dan een antieke Ford-as willen aandrijven met een Rocket 88 met tussenkomst van een Lincoln versnellingsbak ?? mwah .. er zal wel over nagedacht zijn ..
    in mijn opinie was toen alles “bread and butter” (soepele aandrijflijn) ..

    voor mij als Europeaan hebben deze auto,s niet echt veel meerwaarde ..
    en zou ik liever een 57er Olds 88 coupe (waar er 100.000den van gemaakt zijn) in bezit willen hebben ..

Comments are closed.